Hmmm…rase nak menulis…setelah sekian lama x menulis…
jam menunjukkan 1.27 pagi 15hb10…
tak boleh tido…
Memikirkan pasal kerja siang tadi…berhadapan dengan berbagai
ragam pelanggan…oh…terasa geramnye marahnye pada bangsa sendiri….memandang
rendah pada bangsa sendiri…wake up…kalau sentiasa berfikiran macam ni bile lah
bangsa sendiri nak maju….siap kata lagi kamu kalau cakap bohong nanti tua mesti
sakit lama…menyumpah pulak orang tua ni…haish…betul-betul geram
dibuatnya…langsung tak percaya pada bangsa sendiri…tapi still cari ‘aku’ bile
nak beli barang…tak nak orang lain serve dia…pak cik pak cik…takpelah saya
doakan pakcik berbahagia selalu, diterangkan hati….
Another customer dulu…melayu jugak…and pakcik jugak....kata
tak suka berurusan dengan melayu…lagi suka berurusan dengan bangsa lain.. so
I’m ok with that…tak kisah la suka berurusan dengan sesiapa pun..hak
customer…and tetiba cakap I bohong dekat dia and cakap jangan beritahu customer
lain macam ni…padahal dia salah dengar….berkali cakap yg I x cakap mcm tu..xnak
percaya jugak…nasib baik banyak saksi…isteri dia pun cakap I betul…then dah
tahu hal sebenar, xnak mintak maaf kat saya pulak…..lepas tu boleh plak cakap
customer is always right…sabar jelah….my boss said….dia pakcik…xnak
kalah….biaselah..orang tua…
One more…ha…ni makcik plak….sangat2 laser mulutnye….boleh
plak cakap sayalah orang melayu yang kayakan cina….huish…yelah…asyik nak mintak
discount ajek..mestilah ade limitnyer…dah sampai limit, mestilah I x bagi
discount lagi….i told my boss about this…he laughed.. he said…awak patut
cakap…cina kaya, u pun kaya jugak….
Orang-orang berumur melayu begini pemikirannye…sabarjelah…
Humm….bile memikirkan problem macam ni…hasih..i wish I have
someone….have quality time together…can listen what I’ll say…my story….give me
support…advices.. I just need someone….huuu…..
1.58am
0 comments:
Post a Comment